Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Duo Reges: constructio interrete. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum.

Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.
Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.

Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Comprehensum, quod cognitum non habet?

Videsne, ut haec concinant? Quod totum contra est. Bork Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
At cum tuis cum disseras, multa sunt audienda etiam de obscenis voluptatibus, de quibus ab Epicuro saepissime dicitur.
In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;
Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.

Sed si duo honesta proposita sint, alterum cum valitudine, alterum cum morbo, non esse dubium, ad utrum eorum natura nos ipsa deductura sit.

Bork: Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.
Id [redacted]tilius factum negabat.: Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Bork: Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur?
Bork: Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.

Et quis a Stoicis et quem ad modum diceretur, tamen ego
quoque exponam, ut perspiciamus, si potuerimus, quidnam a
Zenone novi sit allatum.

Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et
peccata non habentur communia.